Nekropola
Nekropola również nekropolia (gr. ??????????, nekropolis ?? miasto umarłych) ? starożytny lub wczesnochrześcijański cmentarz usytuowany w pobliżu miasta, lub też inny stary cmentarz o dużej powierzchni, zwłaszcza taki, na którym pochowani są członkowie znanych rodów i ludzie sławni1.
Okazałe nekropole z gigantycznymi grobowcami (np. piramidy, mastaby) zakładano w Egipcie i w Chinach. W Grecji i Rzymie ciągnęły się one wzdłuż dróg (np. wzdłuż Via Appia).
Nekropole mogły mieć formy:
podziemne ? katakumby
naziemne ? jako zgrupowanie grobowców, mauzoleów
grzebalne ? o grobach wykopanych w ziemi i oznaczonych nagrobkami
skalne
Obecnie terminu tego używa się także w odniesieniu do nowożytnego lub nawet współczesnego cmentarza otoczonego szczególnym kultem1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nekropola
Właściwa droga do zorganizowania pogrzebu
Chcąc zorganizować pogrzeb tak, jak należy, warto zatrudnić do tego odpowiednią firmę. W dzisiejszych czasach na rynku znajdziemy ich całe mnóstwo, a każda z nich może pomóc nam wszystko sprawnie zaplanować oraz dopełnić koniecznych formalności. Zajmowanie się wszystkim w pojedynkę może być bardzo trudne, a jeśli oddamy to w ręce doświadczonych osób, będziemy mieć pewność, że wszystko przebiegnie sprawnie i bez zakłóceń. Skąd jednak wiadomo, którą firmę warto wybrać? W stresie nikt z nas nie jest w stanie podjąć dobrej decyzji, dlatego znacznie lepiej będzie podczas poszukiwań skorzystać z porady znajomych i przyjaciół lub po prostu zajrzeć do Internet i poszukać na te temat dodatkowych informacji.
Czas pogrzebu
W większości krajów, dopuszczających tę formę pochówku praktykuje się zakopywanie urn w płytkich grobach ziemnych lub ustawianie urn w kolumbariach za cienką płytą w ścianach krypt cmentarnych (nekropoliach) lub galeriach cmentarnych. W prawie wszystkich krajach związkowych Niemiec jest to w zasadzie jedyna dozwolona forma pochówku prochów1. Niektóre kraje związkowe Niemiec wydają jednorazowe pozwolenia na zatopienie prochów w rozkładalnej biologicznie urnie na pełnym morzu, ponadto niektóre z powyższych dopuszczają na zatopienie prochów w obszarze wód przybrzeżnych lub zakopanie w rozkładalnej biologicznie urnie w lesie. W niektórych krajach świata praktykowane jest też rozsypanie spopielonych prochów. W Polsce oraz w niemieckiej Mecklemburgii-Pomorzu Przednim2 prawo zezwala wyłącznie na rozsypanie prochów na terenie cmentarza. W niektórych krajach, np. w Szwajcarii czy USA dopuszczalne jest przechowywanie urny z prochami w domu rodziny zmarłego lub zakopanie jej w dowolnie wybranym miejscu. We Francji w 71% przypadków urna z prochami zabierana jest do domu, w 21% złożona na cmentarzu a w 8% prochy zostają rozsypane.
Czas pogrzebu od chwili śmierci, za kilkoma wyjątkami, nie jest ściśle przepisany. Niemieckie kraje związkowe zakazują pogrzebu wcześniej niż 48 godzin od zgonu; najpóźniejszy możliwy czas pogrzebu jest regionalnie zróżnicowany, przykładowo Bawaria nakazuje na swym terytorium chować zmarłych w ciągu 96 godzin od zgonu, a Szlezwik-Holsztyn w ciągu 216 godzin3. W większości państw dopuszcza się niekiedy ponadtygodniowe lub dłuższe opóźnianie pogrzebu, aby móc zorganizować manifestacyjny jego przebieg oraz umożliwić udział w nim przyjezdnym z odległych zakątków Ziemi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb